Nog 2 te gaan

We zullen dan maar eens beginnen aan de laatste 2 hoofdstukken voor deze week zeker :)

Ook deze gaan over Baldini. Süskind wekt mijn medelijden op bij de beschrijving van het huis en hoe de trieste oude man het beu was steeds hetzelfde beeld te zien. Zijn goede jaren waren vervlogen, jammer genoeg. Jaloers op het succes van een jongere collega. Geïntimeerd door de steeds veranderende wereld. Blijkbaar is ook het parfum 'Amor en Psyche' heel belangrijk, niet alleen voor Baldini maar ook voor het verhaal. Als de auteur er meerdere hoofdstukken aan wijdt, zal het wel een bepaald bestanddeel in het verhaal bezitten. Zou het kunnen dat de jonge Grenouille er in slaagt het hele parfum te ontleden zonder problemen? We zullen zien.

Het zielige leventje van Baldini blijft nog even voort gaan. Hij voelt zich vredig bij zijn besluit om alles te verkopen en naar Italië te gaan wonen. Dat geeft ook mij een rustig gevoel, de oude man heeft rust gevonden. Op het einde van het hoofdstuk komt Grenouille weer aan bod. Hij brengt geitenleer en iets in mij zegt dat dit een nieuwe wending zal geven. Baldini zal, volgens mij, Grenouille zijn talent ontdekken en hem te werk stellen. Wederom zal hij een groot meester worden en het succes van Pélissier overwinnen. Althans, zo hoop ik toch dat verhaal zal verlopen, als is het maar voor de oude man een laatste gelukkige levenszucht te geven.

Parfumeur in wording?

Zoals we in de vorige hoofdstukken al gemerkt hebben is Grenouille bezeten van geuren. Het zou dan ook niet meer dan logisch zijn dat hij als knaap werkt bij een parfumeur of niet? In hoofdstuk 10 verdwijnt onze jongeman echter even van het toneel. Raar want hij was toch nog maar net binnengekomen? 

De vete tussen Baldini en Pélissier roept heel wat vragen op bij me. Wat is de bedoeling hiervan, waarom vertelt de auteur dit stuk? Waar is de link met Grenouille? Ze zijn beiden bezeten van geuren, zoveel is duidelijk. Bij het lezen van dit hoofdstuk werd ik wat ongeduldig. Baldini en zijn kompaan interesseren me niet. Het is een verloren hoofdstuk voor me. Ik wacht op een teken van Grenouille dat er maar niet komt, het was toch zijn levensverhaal dat verteld wordt? Het hoofdstuk is te langdradig naar mijn mening. 4 pagina's over de afschuw van Baldini ten opzichte van Pélissier, ja en? Hopelijk komt de kleine Jean-Baptiste snel terug in dit verhaal.

Langdradig maar mysterieus

Lezen of stoppen?

Mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn luiheid. De drang om te weten welke geur Grenouille ruikt is zo groot, dat de tijd vooruit snelt. Ik blijf maar lezen. Het jammere is de langdradigheid van het hoofdstuk. Ja, natuurlijk moet je er als schrijver de spanning inhouden, maar je kan ook overdrijven. Het is verwonderlijk hoe de kleine jongeman doorheen de straten dwaalt om die ene, specifieke geur waar te nemen. 

Het verhaal krijgt een wending wanneer hij het kleine meisje met de rode haren ontmoet. In het eerste opzicht zou je denken dat hij verliefd is, zoals kleine jongetjes dat ervaren. Maar wanneer hij haar dood zonder een kik te geven, gaat er een rilling door me heen. Vanaf hier begin je een vermoeden te hebben waar het verhaal naartoe gaat.

Het is mooi hoe de schrijver de winkels en huizen zo gedetailleerd beschrijft dat het voelt alsof je zelf in die straat loopt. Ik vind visualisering van de omgeving in het verhaal heel belangrijk, het bepaalt je inleving en interpretatie van het hele gebeuren. Süskind wijdt zowat een heel hoofdstuk aan de beschrijving van parfumeur Giuseppe Baldin. Dit doet me toch vermoeden dat deze persoon een toch wel benoemswaardige rol zal spelen in het levensverhaal van Grenouille. 

Laten we het uitzoeken 📖📚

Tot in detail

Levensechte beschrijvingen

Naarmate hoofdstukken 3 tot en met 7 vorderen, wordt het boek compacter. De zinnen worden, gelukkig, korter. Maar daarom niet beknopter. Je krijgt nog steeds een gedetailleerde beschrijving, vooral van de doeningen en de geuren van de personages.

De schrijver weet hoe hij situaties moet weergeven zodat mensen in het dagelijkse leven gelijkenissen kunnen vinden. Neem nu de beschrijving van baby Jean-Baptiste die wakker wordt op de schoot van pater Terrier. Mijn kat wordt op net dezelfde manier wakker, snuffelend in plaats van kijkend. Of de vergelijking van het overlevingsinstinct en de koppigheid van een teek met dat van Grenouille maak het verstaanbaarder voor een gewone tiener als mij.

Vanaf hoofdstuk 5 begint het levensverhaal van de kleine jongen eindelijk wat te vlotten. Hij groeit op en je merkt meteen dat dit kind allesbehalve normaal zal worden. Hij werd niet gehaat, maar was ook helemaal niet geliefd. Een muurbloempje noemen we deze gevallen in onze moderne tijden. Grenouille is een wonderkind en ik kan niet wachten om verder te spitten in zijn leven. 

Mijn nieuwsgierigheid groeit en groeit. Wat wordt er van dit kind, wat kan hij nog meer, hoe zal hij overleven zonder moeder, wat zal zijn sterk ontwikkelde reukzin teweeg brengen? Het is een kwestie van lezen en afwachten. Voor zover ik gelezen heb is dit boek een aanrader, maar alles kan nog veranderen :) 

“Think before you speak. Read before you think.”
― Frances Ann Lebowitz, The Fran Lebowitz Reader

Het begin van een lang boek..

De eerste poging

De eerste bladzijde was nog niet omgeslagen of mijn eerste indruk van het boek was al verandert. Oke, sommige van mijn bevindingen blijven wel staan. Neem nu de moeilijke woorden bv. " van bureaucratische en bestuurstechnische aard" welke tiener in het vijfde middelbaar vindt dat nu een simpel woord, laat staan een interessant woord. Dat spreekt toch niet aan? Mij alleszins niet.

Moeilijke en vooral veel te lange zinnen waren ook van de partij, bv. "Aangezien deze transporten door dragers met tenen rugmanden werden uitgevoerd waarin men omwille van de doelmatigheid soms wel vier zuigelingen tegelijk stopte, aangezien derhalve het percentage sterfgevallen onderweg buitengewoon hoog was, aangezien om die reden de dragers..." de zin blijft maar doorgaan, regels lang. Het vergt te veel concentratie. Een boek lees ik voor ontspanning en dan is een (denk)inspanning niet echt aangenaam.

Maar er waren uiteraard ook goeie punten. hoewel de eerste pagina's langdradig zijn, kon de schrijver toch mijn aandacht vestigen op het verhaal. Het spreekt me niet meteen aan en toch wou ik verder lezen. Mijn nieuwsgierigheid dooreen het verhaal zal wel meer en meer gewekt worden, althans dat hoop ik.

Off we go!

Voor het lezen

Voor het lezen

Mijn vooruitzicht

Zoals de meeste boeken die opgelegd worden door leerkrachten verwacht ik ook hiervan dat het me niet zal interesseren. Een thema dat me niet aanspreekt, waarschijnlijk veel moeilijke en geleerde woorden... Kortom, niet mijn ding. Maar omdat het moeten zullen we het maar een kans geven :)

Achterflap

Zoals verwacht, een boek gesitueerd in de jaren stillekes. Het belooft een duivels verhaal te worden met een lichte tint van thriller. En, naar mijn verwachtingen, bewijst ook de achterflap dat Het Parfum geschreven is met moeilijke, soms oude, woorden voor volwassenen in de twintig en ouder. En de titel verraadt het al, de geuren zullen (samen met Jean-Baptiste) centraal staan in dit verhaal en worden waarschijnlijk ook uitvoerig beschreven. Hopelijk niet té overdreven, anders is het leesplezier ver te zoeken.

We zullen er maar eens aan beginnen zeker!

Technisch Nederlands

Evolutie van Nederlandse literatuuropdrachten

De leerkrachten van tegenwoordig worden steeds innovatiever met het uitvinden van de meest creatieve literatuuropdrachten. Zo heb je de laatste nieuwe mode van internetopdrachten. neem bijvoorbeeld Capzles, een site waarop je en tijdlijn kan aanmaken zoals het verloop van een boek.

 

Ook Storybird is een interessant gegeven. leerlingen vinden deze opdracht wel leuk omdat ze de meest creatieve strip kunnen maken.

Internetopdrachten : een creatieve hel voor luie leerlingen of een hemels paradijs voor boekenwormen?